Hmm gerçekten biraz yazmaktan uzaklaşayım diyorum olmuyor görüldüğü gibi uzaklaşamadım ne hakkında konuşacağımı tahmin bile etmeden oturdum bilgisayara.Ama bugün yaşadıklarıım bana çok şey kazandırdı diyebilirim.Dostluklar sınandı ve bir takım dersler çıkarıldı zannımca.İşte öyle öyle mutluyum ki anlatamam tartışmanın sonucundan öyle bir haz aldım ki kelimelerle ifade edemem bugün yaşadığım bir tatışma tartıştığım kişi ile bana birer terapi gibi geldi oldukça rahatladık.Çünkü anladık ki biz küs kalamayacak ve birbirimizden vazgeçemeyecek kadar sağlam bir bağ ile bağlıymışız birbirimize tahminlerimde yanılmadığımın bir belgesiydi işte bu yaşananlar.Tartıştığım müthiş kişi ve müthiş ben :) aslında sıradan değilmişiz o anda bile kimse bizi böyle görmemeli biz bir bütünüz diyebildik.Tartıştıktan sonra tazelenmiş bir şekilde birbirimize sıkıca sarıldık ve artık daha sağlam adımlarla yolumuza devam ettik.Sebebi şu ki biz her ne yaşarsak yaşayalım aramızda kalacak prensibi ile yola çıkmıştık biz ikizdik ve ikizler birbirini her zaman tamamlardı.Kimseye fırsat verilmemeliydi ve şiddetle nazarlar savrulmalıydı o kadar. Mutluyduk işte ama sebepli bir mutluluktu bu... Biz bir birimizden katiyen kopamazdık çünkü birbirimizi mutlu etmenin yollarını bilen tek insan yine sadece bizlerdik.Bir puzzle'ın ayrılmaz parçaları misali ya da ne bileyim kendimiz olmayı başarmamıza cesaret veren bir nevi karşılıklı perilerdik.Anlayacağınız normal insanların çözemeyeceği sihirli bir şeydi aramızda ki...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder